Hoe word je gelukkig?

Op de middelbare school, in de eerste of tweede klas, maakten we bij het vak filosofie een mind-map over een zelfgekozen filosofisch onderwerp. Ik koos ‘GELUK’.  Het woord staat groot in het midden op de mind-map, die nu nog altijd bij ons op de overloop op de eerste verdieping aan de binnenkant van een kastdeur boven de spiegel hangt. Ik ben altijd al nieuwsgierig geweest naar geluk. Ik wist dat mensen dat wilden zijn. Dat het voor bijna iedereen wel een doel is. En ik wilde het zelf ook zijn. Maar wanneer ben je dat nou? En vooral: hoe word je nou eigenlijk écht gelukkig? Kan je eigenlijk wel gelukkig ‘worden’ of ben je het gewoon af en toe?

Mijn mind-map geeft, al zeg ik het zelf, eigenlijk best een goed antwoord, voor een deel in elk geval. En ik kijk dan ook regelmatig naar de takken: momenten en nodig voor geluk. Bij momenten heb ik opgeschreven: “Heel veel kleine dingen”, “Duurt nooit lang” en “Regelmatig nodig”. 

Geluksmomenten in kleine dingen

Ik bedoelde waarschijnlijk vooral: geluk zit in kleine dingen; kleine momentjes. Voor mij is het bijvoorbeeld altijd een geluksmomentje als ik het eerste lieveheersbeestje zie van het jaar in de lente. Er is sinds ik klein was, sinds ik me kan herinneren zelfs, geen jaar voorbijgegaan waarin ik niet stilstond bij dat eerste lieveheersbeestje. Bij mij zitten de geluksmomentjes vooral in dingen van de natuur waarnemen. Fluitende vogels, bloemen, sneeuw, regen (ja zelfs regen maakt mij soms gelukkig) of de warmte van de zon op je huid voelen. Ook mensen maken mij gelukkig. Als ik een oude man en vrouw hand en hand zie lopen, of kleine kinderen dom zien doen met ouders die erachteraan rennen en zich schamen, ook altijd leuk. Spelletjes doen met mijn ouders. Of voor de zoveelste keer wraps eten op de bank bij de tv met slordig haar en een groot t-shirt aan met m’n vriend naast me. Al die kleine dingen, die korte momenten. Daar zit het hem in. Daar vind ik mijn geluk.

Geluksmomenten duren nooit lang

Die korte momentjes duren sowieso nooit lang. Op zichzelf dan, die zijn allemaal met 1 minuut of 1 uur voorbij. Maar als je mij NU vraagt of ik gelukkig ben, terwijl ik dit blog uittyp dat ik al de hele dag (ja dus ook al de hele week) heb uitgesteld en terwijl ik vandaag ook mijn hele kamer had willen opruimen in plaats van helft… dan kan ik bijna niet volop já zeggen. Alleen toch ook weer wél. Want ja! Ik ben wél gelukkig, over het algemeen. Ik heb het goed enzo met mijn ouders, mijn vriend, dat ik naar school kan en dat soort dingen. Maar ook weer niet. Want nee, vandaag was geen topdag. Gisteren misschien ook niet, maar een paar dagen geleden weer wel. Zo zie je weer dat het echt per dag, en zelfs per moment kan verschillen hoe gelukkig je bent. Waarschijnlijk weet iedereen dit wel… maar je staat er niet echt bij stil. Als je denkt aan gelukkig zijn dan denk je vaker: ik wíl gelukkig zijn in plaats van mijn laatste geluksmomentje was….
Het wensen om gelukkig te zijn of gelukkig te worden is dan denk ik ook niet zo realistisch. Een voorbeeld. Gelukkig zijn met je lichaam… ik heb het er best lastig mee moet ik zeggen (zal ik nog wel vaker een blog over schrijven). En ik wíl heel graag gelukkig zijn met mezelf, of ik nou dik ben of dun, veel puistjes of weinig en al dat soort dingen. Maar het gekke is, de ene keer lukt het me wel om blij te zijn met mezelf, voel ik me zeker en kan het me niks schelen dat ik een puistje meer heb dan normaal. Terwijl de andere keer het me bijvoorbeeld wel is gelukt om wat af te vallen, maar dan voel ik me alsnog niet gelukkig met hoe ik er uitzie.
Dusssss, gelukkig zijn of worden, zeker voor áltijd en de héle tijd, is denk ik lastig te realiseren…. Maar misschien is het meer de kunst die momentjes vaker te zien, of dat geluksgevoel van gisteren nog net wat langer mee te nemen in vandaag, door er nog even extra aan te denken :)

Geluksmomenten heb je regelmatig nodig

Dit is ook wel een hele belangrijke denk ik. Als je al lang geen geluksmomenten meer hebt gehad, dan gaat dat niet in je kouwe kleren zitten. Als je geen geluk meer beleeft in het leven, dan word je somber… misschien zelfs depressief… Dus regelmatig, of in elk geval minimaal af en toe, wat geluk beleven is écht héél belangrijk. Een mens kan niet zonder. 

Wat heb je nodig voor geluk

Maar wat heb je nou nodig om die geluksmomenten te kunnen ervaren?

Op deze tak heb vier dingen staan. “Zelfvertrouwen”, “Innerlijke rust”, “Succes” en “Weten dat je gewaardeerd wordt”.

De innerlijke rust past denk ik het beste bij het waarnemen van kleine dingen die gelukkig maken. En het stilstaan daarbij, zoals ik bij mijn lieveheersbeestje. Als ik gestrest ben of druk in mijn hoofd, dan zie ik ‘m echt niet; dan zit ik ook niet even rustig in de tuin waar het me meestal voor het eerst opvalt. Als je vanbinnen stil bent of kalm of rustig in je hoofd, hoe je het ook maar wil zeggen, dan is er pas ruimte om stil te staan bij wat ertoe doet en daar gelukkig mee te zijn. Dat denk ik tenminste.

Zelfvertrouwen is voor mij wel een voorwaarde voor innerlijke rust. Als ik onzeker ben, raak ik ook vaak gestrest. Ik maak me dan vaak druk ‘doe ik het wel goed?’ ‘Kan ik het wel?’ ‘Vind niemand me raar?’ enzovoorts. Als ik me goed voel – zeker voel – over mezelf en wat ik doe, dan is die storm stress er ook niet. Dit geldt misschien ook wel voor vertrouwen in het algemeen. Als er een onzekere situatie is in je leven waar je geen grip op hebt, kan je ook daar stress over hebben. Je kan je zorgen maken over iemand die ernstig ziek is, over je baankansen of wereldproblemen. Die zorgen laten dan weer minder ruimte over om stil te staan en geluk te ervaren.

Dan komen we aan bij succes. Redelijk logisch wat ik nu ga zeggen, maar: succes geeft meer zelfvertrouwen! Dat kunnen ook kleine succesjes zijn, zoals vandaag voor mij. Ook al heb ik niet mijn hele kamer opgeruimd, ik heb dan toch tenminste de helft gedaan. Dat is al een stuk meer vergeleken met de afgelopen maand hahaha. En dat geeft me weer vertrouwen in mezelf dat ik het morgen ook wel ‘even’ (het is écht een puinzooi) kan afmaken. Ook stilstaan bij de grotere successen uit je leven kunnen je meer zelfvertrouwen geven. En zekerheid dat je vast nog meer successen gaat hebben. Trouwens, een moment van succes is natuurlijk zelf ook al een geluksmoment, los van het feit dat het je zelfvertrouwen een boost kan geven :)

Ohja, en dan nog “Weten dat je gewaardeerd wordt”.  Dit is meer iets voor dat gelukkig zijn over het algemeen. Je hebt dit niet per se nodig voor die kleine momentjes, die meer gaan over dat je zelf dat moment waardeert. Dat gelukkig zijn in het algemeen (wat ik ook bedoelde toen ik zei: ik ben wel gelukkig, ondanks dat mijn dag niet top was) hangt dus denk ik hiermee samen. Dat je weet dat er mensen van je houden, dat je weet dat mensen je waarderen als persoon, dat je weet dat mensen trots op je zijn. Dit geluk, geluk in het algemeen, is wat het moeilijkste te vinden of te verkrijgen denk ik. Ik zeg trouwens liever vinden: want op de tak mijn mening (en dat is nog steeds mijn mening :p) van de mind-map staat ook: “Als je stopt het te zoeken, zul je het vinden”. Maar dat zoeken of vinden is lastig in dit geval. Omdat ik het hier echt heb over andere mensen die je waarderen én die dit ook nog eens aan je duidelijk willen maken. Als je die mensen niet hebt… dan zul je dus niet weten of je mensen je waarderen, of de mensen díe je hebt waarderen je misschien wel helemaal niet…. Wat dan??

Zelfwaardering

Dit is een hele belangrijke toevoeging, waar ik nog niet bij stil had gestaan op mijn 14^e (toen ik die mind-map ongeveer schreef). Het is lastig als je geen waardering krijgt van andere mensen, of als andere mensen hun waardering nooit uitspreken. Maar ook als je dénkt dat andere mensen je niet waarderen of je hoort het niet of gelooft het niet als ze wél hun waardering uitspreken. Ik bouwde mijn zelfwaarde bijvoorbeeld vooral op uit de meningen van andere mensen over mij. En dan vooral níet de meningen die mensen over mij uitspraken, nee vooral de meningen waarvan ik dácht dat mensen die hadden. En die waren niet super positief. Vandaar dat ik ook eigenlijk wel altijd onzeker ben geweest en nog steeds wel af en toe onzeker ben.
Maar ik ben gelukkig het afgelopen anderhalf jaar steeds meer in gaan zien dat het vooral gaat om hoe ik naar mezelf kijk. Het is belangrijk hoe ik mezelf zie en dat ik 'ja' kan antwoorden op de volgende vragen: Kan ik zélf waarderen wat ik doe? Kan ik zélf waarderen hoe ik ben als persoon? Kan ik zélf trots zijn op mezelf? En kan ik zélf houden van mezelf?  Nu zijn de antwoorden: meestal, meestal, soms en soms... Er is dus nog wel wat werk aan de winkel waar ik mee bezig ben/moet/wil... en daar ga ik zeker nog meer dan eens over bloggen.

Dankjewel voor het lezen van deze blog!! Ik zou graag willen vragen wat jij denkt over gelukkig zijn/worden ook al heb ik nog maar weinig lezers… Maar ik ga het lekker toch doen. Wat maakt jou gelukkig?

Tot volgende week!  

PS. Zelfs als het al honderd jaar geleden is dat deze blog online is gekomen, kan en mag je nog steeds hieronder reageren (;